نیاز دارم که یه راهی پیدا کنم و به آدما بگم که من، همین من ِ همیشه خندون توی عکس ها، همین من ِ همیشه خندون توی مهمونی ها، توی قرار ها، توی کلاس، توی آشپزخونه، توی رفاقت، توی نسبت فامیلی،  همین من  با همین لبهای همیشه به لبخند باز، دلم میخواد گاهی بشینم یه دل سیر گریه کنم و واقعا دلم میگیره ازکارهای  آدما...  دلم گریه میخواد بدون توضیح