وقتی حس خوبی دارم

حسی شبیه به حس رهایی؛ شاید حس لحظه تولد

وقتی به این فکر میکنم که شاید دارم دوباره متحول می شوم

پر پر و بال می شوم

وقتی دلم میخواد تمام ثانیه ها رو نگه دارم تا نگذرند و تموم نشوند

وقتی هر دقیقه از یه روز برام یک غزل شیشه ای میشه

غزل هایی که تو با چشمات میگی و من می شنوم

وقتی رهایی رو تجربه میکنم و از هرچی باید و نباید این زندگی جدا میشم

وقتی دستهایم را می گیری و آسمان را برایم ریسه می بندی

وقتی من پر از ترانه می شوم در این شهر

وقتی باران می بارد و من صدایش را نمی شنوم

وقتی برای شنیدن بوی عطر تنت لازم نیست چشمام رو ببندم

و صدای تو، توی اتاق می پیچه

یعنی خواب نیستم و تو واقعا اینجایی، کنار من

و من

دوباره با دیوان شعر چشمان تو، عاشق می شم