چقدر عصبانی‌ای ایران خانم
خیلی دلت پره از ماها. وگرنه رسم بهارت این نبود که اینطوری خاکستری باشی... از چی لبریزی؟ از دروغهامون؟ از بی وفایی‌هامون؟ از زندانهامون؟ از گرسنگی بچه‌هامون؟ از تجاوزهامون؟ از خون‌های به ناحقی که چکیده روی خاکت؟
حق داری. بد ویرانه کردیمت خانم جان. شرمنده‌ایم «ایرانِ خانمِ زیبا»
