توی دنیای موازی، من همون پنجره ام که  یه روز صاحب خونه، بعد یه مشاجره، با حرص بستتش تا از خونه بزنه بیرون و خودشو آروم کنه. یه ترک ریز زیرِ دستگیره م دارم که به چشم نمیاد... مهم نیست... به آهنگای خوبی که موقع تمیز کردن شیشه ام، با سرخوشی زیر لب زمزمه میکنه میبخشمش...