یه جایی توی تاتر «یک صمد و دو لیلا»، پرویز صیاد بین تمرین هاش برای خوانندگی جلوی ‌لیلا میخونه : رو پشت بوم اذون میگن/ ازون میگن/ از اون میگن... مویوم دلوم اذون میخواد و / ازون میخواد و / از اون میخواد...

«از اون» لطفا. دستاشو.