صبح ها، ساعت 6 و چهل و هفت دقیقه، درست وقتی که دیگه باید خودمو کشان کشان از آشپزخونه به سمت اتاق خواب ببرم برای پیدا کردن مقنعه ی سیاهم، یادم میاد که هنوز به خودم صبح بخیر نگفتم
...
دوازده تا صبح بخیر تا الان به خودم بدهکار