با آدم تنها جدی حرف نزنید. لحن صداتونو جدی نکنید. خشک حرف نزنید. جمله ها رو آمرانه ادا نکنید. سرش داد نزنید. بحث های الکی نکنید... آدم تنها  چون تنهاست و پشتش خالیه خیلی زود حس نا امنی میکنه. خیلی زود گریه اش میگیره. میشکنه

با آدم تنها قرار دادی رابطه نداشته باشید. اگه قبول کردید که یه آدم تنها رو دوست داشته باشید باید بپذیرید که شما یک قدم بیشتر از اون باید توی رابطه مهربون باشید و برای رابطه فداکاری کنید. اگه توی رابطه معتقدید یک قدم اون یک قدم من، اصلا نرید سراغ یه آدم تنها

مچ گیری نکنید برای آدمای تنها. چطور نمی دونید تنهایی ذهنو بدجوری بیمار میکنه. بدجوری تب دار میکنه. ذهن تب دار که نمیتونه همیشه درست رفتار کنه، درست حرف بزنه...

به آدم تنها لبخند بزنید .  گریه های وقت و بی وقتشو هی سوال نکنید، بفهمید تنهایی پلکو بدجور سنگین میکنه. بفهید که تنهایی آدمو بهانه گیر میکنه. آدمو حساس می کنه. آدمو زود به زود دلتنگ میکنه

با آدم تنها دعوا نکنید. به خاطر خدا دعوا نکنید.. حتی وقتی عصبانی اید هم صداتونو بالا نبرید. آدم تنها کسیو نداره که بعد دعوا بهش بگه نترس، من پیشتم. شما دعواتونو میکنید و پا میشید می رید یا تلفنو قطع می کنید و تمام، ولی اون دقیقا با بغض ِ بعد از رفتن شما می میره... هزار بار می میره