گاهی وقت ها تو زندگی، دقیقا وقتی که فکر میکنی می دونی داره چی پیش میاد، یه هو می فهمی که هیچی نمیدونی!! حتی خودت رو هم نمیدونی چه برسه به اتفاق ها. بعد اونوقت بی محتوا ترین سکوت دنیا می نشینه رو لبات و با پرکنایه ترین خنده های دنیا به همه هر صبح صبح بخیر میگی و اینجوری هجای این باور میشینه رو تار و پود ِ لحظه هات که : همیشه یه جای کار می لنگه
............................................
پ.ن) این آهنگ را گوش میکنم و با "ری را" ی علی صالحی، خاک می شوم
:
به ارواح خاك زني گمنام در مشرق آسمان قسم
من از اين همه گريزانم
از اين همه همهمه گريزانم
سيد علي صالحي